|
|
Edelim nazmile hoş bir nasihat
Edelim nazmile hoş bir nasihat Dinlesin talib-i destan olanlar Şayet verdi nutkum cahile sıklet Kadrim bilir ehl-i irfan olanlar
Meylini vermişsin kesb ile kare Zikirden fikirden olup avare Bulursun ey miskin ölüme çare Bulmadı âlemde Lokman olanlar
Kimsenin kimseye yoktur sayesi Sütlere karıştı cehlin mayesi Tilkiye verildi aslan payesi Tilki payesinde aslan olanlar
Bütün cihan tuttu şimdi efkâre Küçükten büyüğe yoktur mudare Hizmet gördürürler pir ihtiyare Üç beş yaşındaki sübyan olanlar
Niçin garip oldu hükm-i şeriat Kadının müftünün yediği rüşvet İçkide zinada cahile nevbet Vermiyor hafız-ı Kuran olanlar
Mağrip dediğimiz şark olur bir gün Mümin münafık fark olur bir gün Cennet libasına gark olur bir gün Hak için sinesi üryan olanlar
Kim ne işler ise kendisi biler Her âdem bir türlü sevdaya yiler Dünyada ağlayan ahrette güler Ruz ü şeb Hak için giryan olanlar
Fark etmez dediğin asla din iman Anınçün bilemez yahşiyle yaman Haraç korkusundan olmuş Müslüman Bir alay nimet-i küfran olanlar
Cellad-ı ecelden yemişler satır Kimi tellak imiş kimisi natır Kara toprak içre gark olmuş yatır Kimi veli kimi sultan olanlar
Hiç kimse kimsenin gayretin gütmez Anınçün Hak sözün tutup işitmez Meyhaneye gider camiye gitmez Kadısı müftüsü şeytan olanlar
Dinleyene sivrisinek saz olur Anlamaza davul zurna az olur Sureta insanlar hilebaz olur Böyledir manası hayvan olanlar
Görmüş yok cihanda cahilden vefa Vefa umup etme kendine cefa Olur mu insana zehirden şifa Fikretsin gönülden ihvan olanlar
Sultan isen koyma boynunda vebal Her işin sonunda var elbet zeval Bir mezaristana git eyle sual Kimdir o hâk ile yeksan olanlar
Küçük lokma ile dolmaz avurdu Ne yaman insanı kastı kavurdu Cihanın külünü göğe savurdu Geçti sadarete hayvan olanlar
Bizleri bu ateş haşredek yakar Sanma şimdi sular engine akar Borcunu zannetme gırtlağa çıkar Ecelden kalbine ferman olanlar
Alırsın rengini yeşilli morlu İlletin yok iken olursun çorlu Kılıç vuran düşman olursa zorlu Kurtulmaz sahib-i kalkan olanlar
Herkes belasını azdı da buldu İnsanda evvelki sadakat n'oldu Eski sarayları beğenmez oldu Yere sığmaz oldu sultan olanlar
Çarh-ı felek daim dönüp övünmez Dönerse de dahi eyliğe dönmez Yedi derya suyu dökülse sönmez Bu zulmün nârından suzan olanlar
Seyranî kâmiller ta'nın eylesin Cahiller nutkun zemmin söylesin Bundan âlâ destan yapıp neylesin Şairlikte merd-i meydan olanlar
Not: Bu şiir Alptekin Şimşek tarafından aktarılmıştır.
Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz
Yazdır
Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum
[<<-Geri ]
|
|
|
|