Derviş Kemal - Ozanlarımız

	ana sayfa türkü sözleri türkü notaları türkü hikayeleri gönül verenler bağlama-nota ozanlarımız halk müziği konser-tv kitaplık yazılar sözlük arşiv linklerimiz görüşleriniz site içinde ara Güncellemelerden haberdar olmak için e-mail listemize üye olunuz. İsim: E-mail:

Derviş Kemal

Dost dostunun cemalini Gördüğü an bayram olur Yüzünü dostun yüzüne Sürdüğü an bayram olur Derviş Kemal halktan yana Dostlarımız tanık buna İnsanların derdi sona Erdiği an bayram olur
1930 yılında Dimetoka'nın (Yunanistan) Babalar köyünde doğdu. Asıl adı Kemal Özcan'dır. Doğduğu yıl ailesiyle birlikte Uzunköprü'ye göçetti. Şiir yazmaya yaklaşık 15 yaşlarında başladı. Herhangi bir ustası bulunmayan Derviş Kemal, edebiyatın yanında resim yapmakta, keman, cümbüş ve bağlama çalmaktadır. 1950 yılında askere gidinceye dek çiftçilik yaptı. Askerlik dönüşü 2 yıl kadar noter katipliği yaptıktan sonra, 1955 yılında adliyede çalışmaya başladı. Bu görevi 1983 yılındaki emekliliğine kadar sürdü. Önceleri sevda ağırlıklı şiirler yazan Derviş Kemal, daha sonra Bektaşi düşünce biçiminin de etkisiyle tasavvufa yöneldi. Ancak şiirlerinde toplumsal sorunlardan insana ilişkin öteki tüm konuları da ayrıntılı olarak işlemektedir. Toplumsal sorunlardan insana ilişkin öteki tüm konuları ayrıntılı olarak işleyen Derviş Kemal’in şiirleri 1960’lı yılların ikinci yarısından itibaren özellikle Feyzullah Çınar tarafından bestelenip yorumlandı. Derviş Kemal’in şiirlerinin bir bölümü »Şah Damarı«, (1996) ve »Şah Gülleri«, (2008) adıyla yayınlandı. Derviş Kemal 25 Nisan 2015 günü aramızdan ayrıldı... Bekir Karadeniz
Ey İnsanlık Sen Nerdesin Senelerdir arıyorum Ey insanlık sen nerdesin Dinle sana soruyorum Ey insanlık sen nerdesin Evin varsa numaran kaç Ara sıra telefon aç Tüm hainler sana muhtaç Ey insanlık sen nerdesin Bizleri hiç takmıyorsun Yüzümüze bakmıyorsun Meydanlara çıkmıyorsun Ey insanlık sen nerdesin Pis havadan boğuldun mu Halk içinden kovuldun mu Gizlendin mi kayboldun mu Ey insanlık sen nerdesin Aydına hor bakıyorlar Bazen kurşun sıkıyorlar Diri diri yakıyorlar Ey insanlık sen nerdesin Halkın imdadına ersen Zalim vicdanlara girsen Barış olur sen gelirsen Ey insanlık sen nerdesin Derviş Kemal geldiniz mi Halimizi gördünüz mü Yoksa siz de öldünüz mü Ey insanlık sen nerdesin Yılmadık Yalandan riyadan hep kaçtık ama İnsanlıktan bir an uzak kalmadık Her zaman gerçeğe yaklaştık ama Tutar diye göle maya çalmadık Acaba felek mi yaptı bir hile Hep bizlere reva görüldü çile Nefs atını tahrik ettik dem ile Buna rağmen dizginleri salmadık Biz insanlık kisvesine büründük Özümüz ne ise öyle göründük Yoksulluktan naçar kalıp süründük Çıkar için kula köle olmadık Derviş Kemal bize pençe taktılar Asıp kesip seyrimize baktılar Kimimizi diri diri yaktılar Ezildik üzüldük fakat yılmadık Hocam Sen ademi hakir görme Adem sulbü nurdur hocam Bu dünyaya gelen herkes Hak indinde birdir hocam Kimde ne var kimse bilmez Evvel ölen ahir ölmez Aşikar etmeye gelmez Bu konumuz sırdır hocam Şu alemde neler saklı Cahillerin ermez aklı Sen mi haklı ben mi haklı Elbet bilen vardır hocam Ele muska yazanların Büyü yapıp bozanların Hak yolundan yozanların Akıbeti nardır hocam Hergün aptes almaz isem Camilere gelmez isem Beş vaktimi kılmaz isem Bir sebebi vardır hocam Senin buna aklın ermez Gözün bakar lakin görmez Sözüm kulağına girmez Çünkü kafan dardır hocam Derviş Kemal der inanma Adem denmez her adama Müslümanlık kolay amma İnsan olmak zordur hocam Bu Dem Bizi İnsan Etti Sakın demi hor görmeyin Bu dem bizi insan etti Deme kötü not vermeyin Bu dem bizi insan etti Engür diye seçtiğimiz Manen değer biçtiğimiz Dost elinden içtiğimiz Bu dem bizi insan etti Biz demleri derman bildik Özümüzü demle sildik Gördüğünüz hale geldik Bu dem bizi insan etti Derviş Kemal temel cemdir Cemde içmek bir erdemdir Seveceksek sebep demdir Bu dem bizi insan etti Dost Gülleri Engelleri bir hamlede Yıkar gider dost gülleri Arkasına nice dostu Takar gider dost gülleri Bakınmadan sağa sola Durmaz yürür vermez mola İnsanları dürüst yola Sokar gider dost gülleri Söker atar tasaları Aydınlatır kafaları Aşktan yoksun insanları Sıkar gider dost gülleri Açar zemheride kışta İzi vardır her nakışta Hamı hası bir bakışta Çakar gider dost gülleri Kulak ver Derviş Kemal'e Düşmeyesin kötü hale Her kafada bir meşale Yakar gider dost gülleri		Olsaydın Öyle sivri diken değil Keşke gonca gül olsaydın Küfre etmeyerek meyil Keşke ehli dil olsaydın Dostlara hor bakıyorsun Gönülleri yıkıyorsun Ateş gibi yakıyorsun Keşke korsuz kül olsaydın Eli hakir görüyorsun Çıkmaz yola yürüyorsun Acı yemiş veriyorsun Keşke kuru dal olsaydın Çıkma benlik seferine Şer düşürme değerine Bet öten bülbül yerine Keşke suskun çil olsaydın Sazlar varken köse değil Yosmadaki süse değil Baş düşmanın nefse değil Keşke dosta kul olsaydın Buhar olup göğe ağdın Yağmur olup yere yağdın Umman olup bizi boğdun Keşke küçük göl olsaydın Derviş Kemal taş yemişim Gelen taşa baş eğmişim Nidem size dost demişim Keşke sen bir el olsaydın Beni Bana öyle hor bakmayın Gidin halka sorun beni Sakın haksızlık yapmayın Adilane yorun beni Aklım kısa kafam darsa Sözüm gönül yaralarsa Halka kötülüğüm varsa Hemen çekip vurun beni Dünya batmaz ben ölürken Keza kabre gömülürken Kefen dahi istemem ben Hasırlara sarın beni Derviş Kemal sözü kesem Çünkü boştur ben ne desem Şayet iyi insan isem Ararsınız yarın beni Gördüm Seni Yüce Tanrım hiç saklanma Vallah billah gördüm seni Sen kendini gizli sanma Vallah billah gördüm seni Akıl kibritini çaktım Mantık şamdanını yaktım Can gözümü açıp baktım Vallah billah gördüm seni Kamu eşya ins ü cinde Gerek mescit gerek cemde Irksız farksız her ademde Vallah billah gördüm seni Ben sendeyim sen bendesin Yüreğimin içindesin Varsın zahir yalan desin Vallah billah gördüm seni Derviş Kemal der ki yarsın Nere baksam orda varsın Gören göze aşikarsın Vallah billah gördüm seni Bilesin Doğurgan üretken insan yaşlanır Kişiyi kocaltan döldür bilesin Erdemli insanlar her dem taşlanır Yiğidi kocaltan dildir bilesin Ozanlar onurlu hali peylerler Halkı uyarmayı sanat eylerler Bir ömür boyunca çalıp söylerler Ozanı kocaltan teldir bilesin Bir an özgürlüğü hayal sansa da Serbest kalıp daldan dala konsa da Tatlı nağmeleri halka sunsa da Bülbülü kocaltan güldür bilesin Bir başka açıdan hakkı severdi Her türlü çileye göğüs gererdi Sevdiği uğruna canını verdi Mecnun'u kocaltan çöldür bilesin Derviş Kemal der ki Bektaşi kolu Gerçeğe hu deyip içerler dolu Yorulup bıkmadan sürerler yolu Dervişi kocaltan yoldur bilesin Bayram Olur Dost dostunun cemalini Gördüğü an bayram olur Yüzünü dostun yüzüne Sürdüğü an bayram olur Tutup dostun ellerini Duyup tatlı dillerini Dost dostunun güllerini Derdiği an bayram olur İnan dostluk gereğine Gir insanlık süreğine Dost dostunun yüreğine Girdiği an bayram olur Yüzler gülmüyorsa eğer Bayram olmaz imiş meğer İnsanlar insana değer Verdiği an bayram olur Derviş Kemal halktan yana Dostlarımız tanık buna İnsanların derdi sona Erdiği an bayram olur

anasayfa l notalar l sözler l bağlama l hikayeler l gönül verenler
halk müziği l ozanlar l yazılar l kitaplık l konser-tv l linklerimiz l görüşleriniz

Herhangi bir konuda yazışmak için: turkuler@turkuler.com