Devran Baba - Ozanlarımız

	ana sayfa türkü sözleri türkü notaları türkü hikayeleri gönül verenler bağlama-nota ozanlarımız halk müziği konser-tv kitaplık yazılar sözlük arşiv linklerimiz görüşleriniz site içinde ara Güncellemelerden haberdar olmak için e-mail listemize üye olunuz. İsim: E-mail:

Devran Baba

Bedenim ruhuma gurbet el olmuş Olsun sabret sus be ağlama gözüm Ömrümün baharı sararıp solmuş Solsun sabret sus be ağlama gözüm Devran Baba o yar demiş oh olsun Zindanlara Yusuf gibi sokulsun Gözlerine Yakup gibi kan dolsun Dolsun sabret sus be ağlama gözüm
1942 yılında Adana'da doğdu. Asıl adı Mustafa Şahin Yılmaztürk'tür. Yaklaşık 4 yaşında bağlama çalmaya başladı. Aşıklık geleneğini çevresindeki büyüklerinden öğrendi. 9 telli bir bağlamadan çöğüre dek tüm bağlama ailesi çalgılarını çalan Devran Baba, "Tokaç" adını verdiği ilk bağlamasını kendi yapıp at kuyruğundan tel taktı. 1964'ten sonra Çukurova Radyosunda uzun yıllar program yaptı. Özellikle yaşadığı döneme ilişkin şiir yazmak, türkü yakmak gerektiğini vurgulayan Devran Baba, sevgiden politik sorunlara dek hemen her konuda yazmaktadır. Devran Baba, şiir biçiminde bugüne dek alışılmadık yöntemler kullanıp, alışılagelmiş uyak sistemine başka uyaklar ekleyerek, birden çok uyağı aynı anda kullanan sayılı aşıklardan biri olma özelliğini taşımaktadır. Dili ve kavramları geleceğe ilişkin önemli ipuçları vermektedir. Halk ozanlarının duyarlılığı ile doğru orantılı olan geleceği yorumlama özellikleri Devran Baba'da oldukça az sayıda aşıkta görülebilecek veriler taşımaktadır. Şiirlerini, geleneksel halk şiiri tadında ancak daha somut olarak uzay çağına ya da sonraki bin yıla mesaj niteliğinde yazmaktadır. Devran Baba'nın, özellikle bağlama üzerindeki çeşitli denemeleri gelecek için bazı yenililere dönüşmesi açısından önemli görülmektedir. Türkü ve deyişleri özellikle 1980'li yıllardan itibaren değişik sanatçılar tarafından okunan Devran Baba'nın şiirlerinin bir bölümü "Tarif Etme" (2001) adıyla yayımlandı. 9 Temmuz 2012 tarihinde aramızdan ayrıldı... Bekir Karadeniz
Bak Sevdiğim Tuzlu sular aka aka gözümden Nasır çıktı gel de bir bak sevdiğim Ben kendimi sordum kendi özümden Kusur çıktı gel de bir bak sevdiğim Yollarımı Toroslardan aşırdım Yüreğimi kebap ettim pişirdim Saniyemi hesap ettim şaşırdım Asır çıktı gel de bir bak sevdiğim Gelmedik ne kaldı garip başıma Aklım ayağımı yordu boşunaKilomu vurdum bir mihenk taşına Sıfır çıktı gel de bir bak sevdiğim Ömrüm geçti gitti bitti zamanım Ters tersine döndü gayrı devranım Dostun dost üstünde dostluk nişanım Zifir çıktı gel de bir bak sevdiğim Devran Baba nasıl gönül eyleyim Ruh bedene küsmüş daha neyleyim Biri milyarlara böldüm söyleyim Küsur çıktı gel de bir bak sevdiğim Sürgün Zamansız bir mekan buralardayım Sürgündeyim dünya denen bir yerdeAteş hava toprak ve sulardayım Sürgündeyim dünya denen bir yerde Çekirdekten meyva otlardan ete Baktım ağı katık olmuş şerbete Zaman tünelinden geldim gurbete Sürgündeyim dünya denen bir yerde Bir mezarlık taşta sevmek yazılıBir fermanlık suçta sevmek asılı Bir dakkalık düşte sevmek yazılı Sürgündeyim dünya denen bir yerde Okunmuyor gizli yazı alında Bu ne muhteşem sır arı balında Işık kümesinde Saman Yolunda Sürgündeyim dünya denen bir yerde Beden mahpushane ruhen mahkumum Şu koca uzayda çölde bir kumum Size diyor Devran Baba'nız duyun Sürgündeyim dünya denen bir yerde Ağlarım Yirmi sene gurbet kahrı az mıdır Bilmem ki ne için gezer ağlarım Mevsimi şaşırdım bahar yaz mıdır Ayları yıllara dizer ağlarım Derdimi diyemem yürekten doldum Yitirdim aklımı gayrı del'oldum Hasret gözyaşına düştüm boğuldum Azraile mektup yazar ağlarım Devran Baba ayrı kalmış yurdundan Hasta yatağına düşmüş derdinden Ölse ağlayanı yoktur ardından Vefasız dostlara kızar ağlarım Nergis Gözlüm Yoluna bakmaktan bakar kör oldum Nergis gözlüm senden ayrı düşeli Didik didik diddim saçımı yoldum Nergis gözlüm senden ayrı düşeli Nasıl yaşadığım bilemiyorum Hergün ağıt yakar gülemiyorum Ruhum Azraile veremiyorum Nergis gözlüm senden ayrı düşeli Savurdum ömrümü kırdım yabayı Ateş attım yaktım yıktım yuvayı Derbeder eyledin Devran Baba'yı Nergis gözlüm senden ayrı düşeli		Üç Bin Yılında Üzerinde duran bütün canlıya Selam söyle dünya üç bin yılında Renk ırk fistan pantol kara donluya Selam söyle dünya üç bin yılında İki bin yılından size seslendik Türkülerimizde dümtek eslendik Sizi bilmek ama biz zor beslendik Selam söyle dünya üç bin yılında Nuh'un tufanında gemimiz oldu Hayyam sofrasında demimiz oldu Tüm yarınlar gitti dünümüz oldu Selam söyle dünya üç bin yılında Biz de sizin gibi gezdik alemde Hak cemalin seyir ettik ademde Aman ha unutma bildir erdemde Selam söyle dünya üç bin yılında Senin olsun malın mülkün sarayın Hiç kimseye hayrı yoktur parayın Gönlünüzde Devran Baba arayın Selam söyle dünya üç bin yılında Sen Nerdesin Çok özledim gülüm gül cemalini Beni darda koydun sen nerdesin sen Kimsede görmedim şems şemalini Beni zorda koydun sen nerdesin sen Ruhum yaralandı gönlüm inliyor Sızısı bir dakka olsun dinmiyor Bülbüller hep suskun beni dinliyor Beni zarda koydun sen nerdesin sen Bütün sırlarımı meydana serdin İfşa ettin beni murada erdin Ölürüm de senden ayrılmam derdin Beni burda koydun sen nerdesin sen Ruhum taşımaya nefes yetmiyor Üzerimden kara bulut gitmiyor İçim yandı kar buz fayda etmiyor Beni narda koydun sen nerdesin sen Bu son olsun gel gör Devran Baba'yı Sana nasıl yakmış bak gör abayı Şaşırdım dakkayı günü haftayı Beni sırda koydun sen nerdesin sen Bana Sor Ömrüm bana yük gelmeye başladı Taşıyorum ama gel de bana sor Aşk ateşi ciğerlerim haşladı Yaşıyorum ama gel de bana sor Felek bana örmüş kader ağını Sulamış yeşertmiş keder bağını Bin bir zahmet ile sabır dağını Aşıyorum ama gel de bana sor Bilen demez diyen bilmez Devran'ım Aşkın ateşinde yandı her yanım Pirler piri Pir Bektaş'a hayranım Koşuyorum ama gel de bana sor Ağlama Gözüm Bedenim ruhuma gurbet el olmuş Olsun sabret sus be ağlama gözüm Ömrümün baharı sararıp solmuş Solsun sabret sus be ağlama gözüm Neleri sızlaşır ortada kalmış Kimi yanık yanık ağlar bunalmış Senin şansın yanağını sel almış Alsın sabret sus be ağlama gözüm Gönül derdin yüz bir yapmış abartmış Hergün ağıt yakıp yürek kabartmış Saçlarını pança pança kopartmış Yolsun sabret sus be ağlama gözüm Devran Baba o yar demiş oh olsun Zindanlara Yusuf gibi sokulsun Gözlerine Yakup gibi kan dolsun Dolsun sabret sus be ağlama gözüm

anasayfa l notalar l sözler l bağlama l hikayeler l gönül verenler
halk müziği l ozanlar l yazılar l kitaplık l konser-tv l linklerimiz l görüşleriniz

Herhangi bir konuda yazışmak için: turkuler@turkuler.com