Urfa da Sakıplar diye bir ailenin üç güzel kızı varmış. Eşref adında bir genç, kızların birine sevdalanmış. Kız gel zaman, git zaman Eşref’in kendisine olan sevgisini öğrenen kız da Eşref’e sevdalanmış.

Bu iki genç uzun zaman sevgilerini etraftan gizlemeye çalışmışlarsa da, yinede etrafa birbirlerini sevdikleri yayılmış, akraba olmalarına rağmen kızın ailesi çok zengin, Eşref’in ailesi ise oldukça fakirmiş. Bu yüzden Eşref sevgisini ilk zamanlarda büyüklerine açamamış. Bir zaman sonra artık bu duruma dayanamayan Eşref, ailesine durumu anlatmış. Aile büyükleri  “nasıl olur onlar zengin, kızlarını verecek kişinin de zengin olmasını isterler. Bu yüzden kızını bize vermezler” demişler. Ama Eşref’in ısrarına dayanamayan anne ve babası kızı istemeye mecburen giderler.

Tıpkı düşündükleri gibi  “siz fakirsiniz oğlunuz işsiz, güçsüz biz kızımız için başkası ile söz kestik, onun için kusura bakmayın bu iş olmaz” demişler. Eşrefi n annesi ve babası üzülerek eve dönmüşler, bütün bunlara rağmen kızda Eşreften başka kimseyi istemem demiş. Bu iki aşığı birbirinden uzak tutmaya çalışsalar da Eşref kızla anlaşmış, kaçmaya karar vermişler. Kaçacakları gece kız bohçasını hazırlayıp beklemeye başlamış Eşref atı bulup gelinceye kadar hayli zaman geçmiş kız ise beklemekten uyuya kalmış. Eşref geldiğinde kızı uykuda bulmuş eğilmiş ve öperek uyandırmak istemiş. Tam o sırada kızın ağabeyleri içeri girerek önce Eşrefi, sonra da kız kardeşlerini öldürmüşler.

Ölümle sonuçlanan bu hazin öykü “Aman Eşref Canım Eşref(Hayatları Değirmi)”  türküsü yakılarak günümüze kadar gelmiştir.


Kaynak:
Urfa Türküleri ve Öyküleri
Necati Aydınlı
Şanlıurfa Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları
İstanbul 2008