Emmiye

Bostancıdan karpuz aldık,
İrisi mebus emmiye.
Çoban durduk, ortak olduk,
Sürüsü mebus emmiye.

Kendisi sarayda kaldı,
Ayakçıyı dağa saldı,
Kurt kırdı davarlar öldü,
Derisi mebus emmiye.

Kendi kendimize küstük,
Başımız görmedi yastık,
Birkaç horoz alıp kestik,
Gerisi mebus emmiye.

Olan yine bize oldu,
Ekin biçtik ambar doldu,
Sofraya yumurta geldi,
Sarısı mebus emmiye.

Bırak beni sabrım taştı,
Vekiller haddini aştı,
Muhtar teyyareden düştü,
Karısı mebus emmiye.

Beyler duamı duysunlar,
Sefil Selimî'yi soysunlar,
Götürüp kabre koysunlar,
Darısı mebus emmiye.


Not: Bu şiir Alptekin Şimşek tarafından aktarılmıştır.

Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz                                                 Yazdır

Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum

[<<-Geri ]