|
|
Umut
Yurdusar
Bile, bile bataklığa
Yürüyende suç yokmudur
Elin açıp başına şal
Bürüyende suç yokmudur
Yurdusar’ım olma sefil
Herkes
kendisine kefil
Karıncayı ezende fil
Koruyanda suç yokmudur
|
(1971 Sivas Yıldızeli Kale Köyü - Hüseyin Sarıateş)
Merhaba, Umut Yurdusar Anadolu halk ozanları arasında, özelliklede
yaşayanlara bakıldığında, dünyada ve ülkemizde değişen değerler ve
bozulan ilişkiler bağlamında ozanlık geleneğini hurafeden ve
gelenekçilikten kurtaran ve emeğin yüce değer olduğunu
yaşayışlarıyla bizlere özümseten halk kahramanlarının izinde olan
birkaç yürekli ozanımızdan biridir.
Günümüzün tüm yozlaşmalarına ve insanı onursuzlaştıran ve
emperyalist ülkelerin sömürü politikalarına alet eden yöneticilerin
ve kuvvetlerinin karşısında, yoksul ve bilinçsiz halkın işitme,
bilgilendirme ve sorgulama mekanizması ozanlar olmuştur. Tabi tüm
ozanım diyenlerin aynı nitelikte olup bu görevlerini yerine
getirdiği söylenemez. Çok ozanım diyenler görülmüştür toplumu
gericiliğe sürüklemeye ve varlığının devamı için bırakın ozanlık
mertebesini insan onuruna yakışmayan tüm davranışları
sergilemişlerdir.
Ozanım diyen nefsini
Yıktığında ozan olur
Her kirli işe bir çomak
Soktuğunda ozan olur.
Ozanlık su götürmez bir gerçeklikle taraflı olmaktır. O bir
sanatçıdır. Sanatçı kaynağını halktan alır ve ona borcunu onun
kişiliğine ve değerlerine sahip çıkarak öder. Dinsel, siyasal,
cinsel ve tüm sömürü sistemlerini halka açıklamak ve halkın önünde
önce kendisi tavır almak zorundadır. İletişim çağındaki dünyamızda,
çağının değerlerine sahip çıkabilmelidir. Umut Yurdusar'ın şiirleri
incelendiğinde her türden sömürüye ve gericiliğe açıkça karşı
çıktığı görülür.
Yurdusar'ım bu dert bana kar eder
Hangi ağa yamağını yar eder
Emekçidir yeryüzünü var eder
Tapılırsa ona tapılmalıdır.
Umut Yurdusar usta çırak ilişkisinden yetişmemiştir ama onun
eserlerinde özümseyerek dinlediği ozanların yüreklerini
görebilirsiniz. Umudunuz sizinle olsun
Anadolu Halk Ozanları Yolunda Bir Yolcu. Umut Yurdusar.
Nevzat Dinçal
|
|
Eserlerinden bazıları:
|
Güzel
Bu beni bende koymayan
Esen sevda yeli güzel
Sen bir selvi uzun boylu
Ben gölgende çalı güzel
Felekten bir hal olmaya
Vakit olursa kalmaya
Şu seni benden almaya
Yetmez dünya malı güzel
Herkes bir sevdayı güder
Sevdasız baş canı nider
Telinden cayacak kadar
Değil aklım deli güzel
Düşme Yurdusar hışıma
Yarsız yarayı taşıma
Azrail ol geç karşıma
Saram ince beli güzel
02/07/2003
Var
Can bedende kazma yere değmeden
Dünyamız cehennem vebalimiz var
Kurulmuş mahkeme bizi yargılar
Bizim ol hakime sualimiz var
Dünyanın malının soyhalığından
Çaresiz binlerin marbalığından
Suçlu ve güzlünün zorbalığndan
Göğsümüz hiddetli celalimiz var
Ellerimiz çatlak göğsümüz diken
Beden yorgun düşer erken mi erken
Şu güzelim dünya bir cennet iken
Çekilmez bir yaşam ne halimiz var
Yurdusar’ım yok öyle bir Arasat
Hangi bir rezili kesmiş ol Sırat
Divanı alemde sorguyu başlat
Hakkı da yakacak zevalimiz var
03.06.2003
Kadın
Gelip de dünyaya gözüm açınca
Gördüm yüce varlık anamdır kadın
Yaşamın anlamı hemi de tadı
Cennetten bir bahçe sunamdır kadın
Yüreğim bedenim inancım başım
Sevinçte yoldaşım dertte sırdaşım
Alın terim helalim ekmeğim aşım
Kızım bacım yarim ninemdir kadın
Evde emekçidir pek de bilinmez
Onsuz şu dünyaya asla gelinmez
Her cefayı çeker bağrı delinmez
Bendeki kanayan sinemdir kadın
İnsan ki bilmeli doğuranını
Ayırmadan yüceltmeli sanını
Doğumdan ölüme ağlayanını
İşte bu değişmez önemdir kadın
İnsan derim hepsine ben tek kalem
Maria Sonya’ya Vanda’ya selam
Yurdusar kadınsız yerde dert bulam
Leyla Aslı Şirin Senem’dir kadın
09/03/2004
Reziller
İşte bizim yıllar yılı çağımız
Çalışmaz yan gelip yatar reziller.
Dürzülere dayanmadı dağımız
Çayırı çimeni yutar reziller.
Kimi iş bitirdi görev başında
Kadeh vurdu çaresizin yaşında
Var mı alın teri bir tek taşında
Alıp geri vermez batar reziller.
Bu mu sizin bayrak millet kavramı
Gavur sardı gavur balkonu damı
Neden bitmez bu milletin dramı
Bir gün tepenizde biter reziller.
Binini bir aldı coştu doymadı
Benim dedi gayrısını saymadı
Bizim millet uyur gezer aymadı
Fırsatı fırsata katar reziller.
Hemi Atatürkçü hemi de soycu
Hemi tarikatçı hemi futbolcu
Hemi ehl-i namus hemi o yolcu
Anasını bile satar reziller.
Eli hırsız bir elinden çalıyor
Gözü açık kaz olanı yoluyor
Yurdusar’ım hepisini suluyor
Beni zindanlara atar reziller.
28.07.2002 |
|
Utanmaz mı
Böyle açacına varsam
Tok kendinden utanmaz mı
Beni kula muhtaç eden
Hak kendinden utanmaz mı
Ömür bir anlık bin telaş
Hayat bize tam bir savaş
Hal bilmezi yavaş yavaş
Yak kendinden utanmaz mı
Bir de kırılmazı kırsa
Onu da ben gibi yorsa
Azın bir sebebi varsa
Çok kendinden utanmaz mı
Yurdusar ne hep bu yana
Acırım bunu kurana
Zincir vur zincir vurana
Bak kendinden utanmaz mi
10.02.2003
Bilenlere
Her bir insan bir alemdir
Gezmesini bilenlere
Dost dili bitmez kalemdir
Yazmasını bilenlere
Dostta çirkin dil kesilir
Öter bülbül gül kesilir
Çiğdem çiçek bal kesilir
Süzmesini bilenlere
Yurdusar erlere erdir
Kendini kendine yerdir
Sevgi büyük mücevherdir
Düzmesini bilenlere
19/08/2003
Öğretmenim
Bütün kötülüğün özü anası
Cehalet ki sevgi yer öğretmenim
Karıncayı görse pireyi vursa
Sensiz gören gözler kör öğretmenim
Bizimle silinsin nefret kin hile
Bir dünya kuralım verip el ele
Bilim ile donat sevgiye bele
Bizi yarınlara sür öğretmenim
Fikirde babasın vicdan da ana
Yürek nasıl ılır sana kıyana
Öz vatanın Edirne’den Tatvan’a
Karış karış gezip dur öğretmenim
Şartlar ki yıldırsa dünyanı eğse
Fikirler çatlasa sabrına değse
Kanuna uymayan her kimse neyse
Bizler seninleyiz kır öğretmenim
Yurdusar’ım sana muhtaç bu eller
Öğretmensiz millet adı sefiller
Bilmese de emeğini cahiller
Var insan olandan sor öğretmenim
24/11/2003
Cennet herkesin kendi yurdudur
Cennet aramayın, sormayın boşa
Herkesin sevdiği yeridir cennet.
Şöyle güzellikte, gül bahçesinde,
Nefretten, kibirden beridir cennet...
Dokuz ay kış olsa, gelmese de yaz,
Elimiz, yüzümüz kesilse ayaz
Âşık dokununca inleyince saz
Kolay kolay ölmez diridir cennet
Gurbette, sıla der velilerimiz
Çokçadır bu yüzden delilerimiz
Mutlak sana döner ölülerimiz
Kucak açar sarar yâridir cennet
Yurdusar uzanmaz kolumuz kısa
Çare olmaz onca çektiğin tasa
Geçti gitti ömür dert basa basa
İçimin ateşi, korudur cennet
04.06.2011
Âşıkların her pazarı kar değil
Dost dediğim neden duymaz sesimi
Sağır değil, dilsiz değil, kör değil
Zulümü ne, nefreti ne kahrı ne
Feryadımı duymayışı bir değil
Haftalar dolandı yılları geçti
Ovalara inen belleri geçti
N’oldu vefasıza elleri geçti
Hava açık, yollarımız kar değil
Bu yar yarasıdır dermanı yardan
Bıkılmaz çileden kaçılmaz zordan
Yürek soğumazsa, ayrılmaz serden
Âşıkların her pazarı kar değil
Yârin yarasızdır bire Yurdusar
Sen de bu yarayla nere Yurdusar
Düşmeye gör gönlü köre Yurdusar
Hiçbir dert ki ondan daha zor değil
14.07.2007 |
|
|
|
|
|