Asıl adı Ahmet olan Aşık Şem'i 1783 yılında
Konya'da Piresat mahallesinde
dünyaya gelmiştir. Babası Konya'nın tanınmış helvacılarından
Mehmet Ağa isminde bir zattır.
İrticalen şiir söyleme yatkın ve düşkün
olması, belirli, bir tahsil görmemesine, hatta yirmi, yirmi beş
yaşlarına kadar okur yazar olmamasına rağmen, ince düşüncesi,
zekası, akranları arasında hazırcevaplığı, esprileri her
konuda onları aydınlatması ve örnek davranışlarıyla kendisine
büyükleri tarafından "Şem'i" mahlası verilmesine
sebep olmuştur.
Onun yetişmesinde Konya'da o tarihlerde
birisi türbe önünde, diğeri de' Buğday Pazarında bulunan
kahvelerin önemi büyüktür. Her gece genç ve acemi aşıkların
devam ettikleri ve yetiştirildikleri bir ocak, bir okul olarak hizmet
veren bu kahvelerden Şem'i de payına düşeni almıştır.
Şem'i bade içen bir halk şairi
olarak sadece hece ile değil aruzla da irticalen şiir söylemekte
yetenekli biridir. 1839 Konya'da vefat eden Şem'i nin mezarı
Mevlana Müzesinin hemen
yanı
başındadır.
Şiirlerinden örnekler
|
Aceb kande gezer ol yüzü
mahım
Anı görmiyeli çok
zaman oldu
Enderundan çerağ olunca ahım
Yedi katgöklere dirahşan oldu
Uftade olalı bir afitaba
Hasret oldu iki dideler
haba
Eşk-i çeşmim dökülünce
türaba
Rüy-i zemin lal-i bedehşan
oldu
Bana çok cevr-itti
Haktan utanmaz
Kişi sevdiğine kem sanı sanmaz
Gözüm görmeyince gönlüm inanmaz
Bazı ahbab dir ki müslüman oldu
Kocaldın
çeşmimin nüru döküldü
Ah-ide ah-ide ömrüm söküldü
Sakalım pir oldu kaddim büküldü
Sarardı gül benzim zağferan oldu
Ana
dil vireli bu Şem'i kemter
İder
lisanında ismini ezber
Bir
kerre almadı vuslat müyesser
Bevhude dillere dasitan oldu
|
Benden
selam eylen nazlı dilbere
Gelip de karşımda dönüp durmasın
Ben güzel sevmeden doydum usandım
Anında hayali gelip durmasın
Benim
güzel ile yoktur pazarım
Kaşların arası benim nazarım
Yol üstüne koyun benim mezarım
Yar gelip geçtikçe dönüp durmasın
Gelindi
hüsnüne sitemin çoktur
Aradım cihanda akranın yoktur
Nazlı
dilber göğsün düğmeler takdır
Esen
rüzgar açıp açıp durmasın
Duyun da düşmanlar
siz de sevinin
Dostlarım vah diyip varın yerinin
Şem'i ye, mahbublar düşte görünün
İntizarı sizde kalıp
durmasın
|