Aşık Zevraki Baba - Ozanlarımız

	ana sayfa türkü sözleri türkü notaları türkü hikayeleri gönül verenler bağlama-nota ozanlarımız halk müziği konser-tv kitaplık yazılar sözlük arşiv linklerimiz görüşleriniz site içinde ara Güncellemelerden haberdar olmak için e-mail listemize üye olunuz. İsim: E-mail:

Aşık Zevraki Baba

Yel çalmıştır gül çağına Dersem de bir dermesem de Doksanında dost bağına Girsem de bir girmesem de Ey Zevraki etme cim lam Söyle ki hasılı kelam Kör ile sağıra selam Versem de bir vermesem de
1922 yılında Kelkit'in Gelinpetek köyünde doğdu. Asıl adı Akif Timurhan'dır. Küçük yaşlarda halk şiirine ilgi duydu. Yine çok küçükken resim yapmaya başladı. Bağlama ve kaval çalmayı da ilk gençliğinde öğrendi. Gördüğü bir rüyadan sonra şiire olan ilgisi daha da arttı. İlk şiirlerinde kendini adını kullandı. Daha sonra değişik aşıklarca çeşitli mahlas önerileri yapılmasına karşın, tahta, kayık anlamına gelen Zevraki mahlasını seçti. Farsça ve Arapça tamlamaları da günümüzün diline ustaca aktarabilen Zevraki Baba'nın yüzlerce şiiri bulunmaktadır. Bu şiirlerin bazıları değişik sanatçılar tarafından bestelendi. Kuzeydoğu Anadolu aşıklık geleneğini kendine özgü bir biçimde yorumlayıp bugüne taşıyan Zevraki Baba'nın şiirleri birçok dergi, gazete ve araştırmada yeraldı. Aşık Zevraki'nin, yüzlerce sayfalık elyazmalarında şiir ve çeşitli konulardaki düşüncelerinin yanında kendi yaptığı resimler de önemli birer yapıt niteliğindedir. Zevraki Baba'nın bu şiirleri ilk kez yayımlanıyor. 01.01.2008 tarihinde aramızdan ayrıldı... Bekir Karadeniz
Ağır Ağır Gel ey katip gel de otur yanıma Yare birkaç satır yaz ağır ağır Bahtın kalemini batır kanıma Bitiyor bağrımda yaz ağır ağır Uymazken dizlere dağlarda ahu Ne oldu bizlere düzlerde yahu Ne de çabuk sustu o çağlayan su Bağlıyor bağrımda buz ağır ağır Hele bir sona bak bir de evvele Donmuş Jale lale durmuş velvele Bir daha geçmez o bahar yaz ele Başlıyor bağrımda güz ağır ağır Bazen güneşli de gölgeli bazen Derken de yetişti yeşile hazan Bozarıp da olduk biz aynı hozan Küllüyor bağrımda köz ağır ağır Bırak ey Zevraki firak sözleri Kızlara oynadın kızıl kozları Ara ki bulasın pembe tozları Buğluyor bağrımda göz ağır ağır Belli Değil Hicran dağı geçit vermiyor bir an Kar belli değildir buz belli değil Yine başa bindi bir tipi boran Yol belli değildir iz belli değil Hain felek zaten her zaman çatar Hatıralar ondan daha besbeter Hançer tir u teber hep birden batar Tığ belli değildir biz belli değil Tecellimin temizi de pisi de Kirlenmiştir kimyası da kisi de Yakıyor içimi her ikisi de Kül belli değildir köz belli değil Pembe güller soldu gövde parkında Gönül yine değil bunun farkında Kırlar karışınca otuz kırkında Yaz belli değildir güz belli değil Unutup Zevraki çekme ki heyhat Nokta nokta biter o upuzun hat Bir de geçer bin de hep aynı hayat Çok belli değildir az belli değil Bilmez misin Fezalarda olsan fener Söneceğin bilmez misin Felek birgün başan biner Sineceğin bilmez misin Derya gibi sulu olsan Dağlar gibi ulu olsan Yağmur olsan dolu olsan Dineceğin bilmez misin Huma gibi yükselip ta Hatta çıksan yedi kata Tahttan inip tahta ata Bineceğin bilmez misin Dünya denen bu viranda Şah da vardı şu İran'da Dört mevsimin de bir anda Biteceğin bilmez misin Ey Zevraki keyfin kamın Hoş olsa ne boş encanım Dost elinden dolu camın İçeceğin bilmez misin Ayrılalı Kurbağalar meydan almış Seller gölden ayrılalı Yayla kokmaz yetim kalmış Yeller gülden ayrılalı Şebekleri hadi geçek Şairler de olmuş köçek Böcek düşmüş vermez çiçek Dallar koldan ayrılalı Bal pahalı bütçe çekmez Sofraları sarmış pekmez Unutmuş da tadı bilmez Diller baldan ayrılalı Boz öküzde iki kayış Getiriyor yine geviş Yiğit olmuş bitli komiş Yollar belden ayrılalı Vaz gel Zevrak oydan vaydan Zerre kadar olmaz faydan Maymunlara kaldı meydan Kullar yoldan ayrılalı Bir Yel çalmıştır gül çağına Dersem de bir dermesem de Doksanında dost bağına Girsem de bir girmesem de Sanırdım ki dilli dudu Ne eti kalmış ne butu Tamtakır kuru tabutu Sarsam da bir sarmasam da Razıyım arasıra da Saraydım yari burada Yarın mahşerde murada Ersem de bir ermesem de Ey Zevraki etme cim lam Söyle ki hasılı kelam Kör ile sağıra selam Versem de bir vermesem de		İnsan İsteyenin olsun ilah Bana insan gerek insan Ne serveti ne de silah Bana insan gerek insan Muhammet'e yeter yasa Musa'yı da yutar asa Karunlara kalsın kasa Bana insan gerek insan Hiç istemem aman aman Cennet zinnet huri gılman Farketmez ki Fars Rus Alman Bana insan gerek insan Vermiş alıç almış yulaf Yunus etmiş boşuna laf Hak dese de gene hilaf Bana insan gerek insan Hakikatten eyle hitap Hurafedir yüz dört kitap Sen istersen Allaha tap Bana insan gerek insan Ey Zevraki etme ısrar İkrarına derler inkar Sözüm etmez eşeğe kar Bana insan gerek insan Yavaş Yavaş Belimizi büktü felek Gidiyoruz yavaş yavaş Sırtımızda kambur şelek Gidiyoruz yavaş yavaş Dertler erite erite Damar kurudu deride Dostları koyup geride Gidiyoruz yavaş yavaş Neler varsa çoklu azlı Kimi narin kimi nazlı Yolu belli eli gizli Gidiyoruz yavaş yavaş Gel barışah durma dargın Yaman olun yarın yargın Düşe kalka yorgun argın Gidiyoruz yavaş yavaş Nicelerin yedi zaman Zaloğlu da dedi aman Dizde sızı gözde duman Gidiyoruz yavaş yavaş Yetmiş dedik hemen hemen Görülüyor gizli ehmen Aldık demir kırdık dümen Gidiyoruz yavaş yavaş Nasip ise o da bahta Çıkıp musallayı tahta İnmek için kara lahta Gidiyoruz yavaş yavaş Sanma nankör olup geçtik Biri ekip beşi biçtik Helal eyle yedik içtik Gidiyoruz yavaş yavaş Hayat gerçek ölüm yalan Yazın açar güzün solan Dünya gurbet ahret sılan Gidiyoruz yavaş yavaş Ülkede ilkede biriz Yol bir yoldur iz de bir iz Yiğit isen sen gelme biz Gidiyoruz yavaş yavaş Ey Zevraki halin nice Yükün ağır yolun ince Dosta doğru gündüz gece Gidiyoruz yavaş yavaş Bir Sen Bir de Ben Küre yenmez kervan çekmez ne yüktür Gel sevdiğim bir sen söyle bir de ben Gör ki kimin derdi kimden büyüktür Gel sevdiğim bir sen söyle bir de ben Gönül yağmurundan gözün selinden Ne çekeriz ayrılığın elinden İşve kitabından aşkın dilinden Gel sevdiğim bir sen söyle bir de ben Gönlümüzde neşe gözlerimde nem Karma karış olmuş cennet cehennem Jale'siz olur mu çaresiz didem Gel sevdiğim bir sen söyle bir de ben Şemsinur olunca maşuğun şekli Gitmez mi başından aşığın aklı Deli mi haklıdır diyen mi haklı Gel sevdiğim bir sen söyle bir de ben Zar kala da rüzgar zülfe dokuna Şu cihan belenir cennet kokuna Her can dayanır mı hicran okuna Gel sevdiğim bir sen söyle bir de ben Ey Zevraki ne bu gam bu dert bu dem Düşsene dağlara deliysen madem Havva olmasaydı neylerdi Adem Gel sevdiğim bir sen söyle bir de ben Sen Ona Bak Aldırma hiç aksa saçın Neşen var mı sen ona bak Bu fanide baki için Bişen var mı sen ona bak Saraylıyı sarmış kibir Konacağı kara kabir Gönüllerin köşkünde bir Köşen var mı sen ona bak Zevrak bugün etmez merak Yarının da sahibi Hak Şimdi köşende bir ufak Şişen var mı sen ona bak

anasayfa l notalar l sözler l bağlama l hikayeler l gönül verenler
halk müziği l ozanlar l yazılar l kitaplık l konser-tv l linklerimiz l görüşleriniz

Herhangi bir konuda yazışmak için: turkuler@turkuler.com