1976 yılında Kars, Selim ilçesi, Hasbey köyünde 10 çocuklu bir
ailenin 9’uncusu olarak dünyaya geldi. Babası Mustafa, annesi Çiçek
hanımdır. Lise mezunu olan Erdinç TİP, İlkokulu kendi köyünde,
Ortaokulu Selim Eskigazi Köyü, Hacı Abdulhadi CİHANGİR Ortaokulunda
bitirdi. iki yıl Medresede okudu. Daha sonra 1993’te başladığı Kars
İmam- Hatip Lisesinden 1996 yılında mezun oldu. Askerliğini
sırasıyla Afyon/ Emirdağ ilçesi, Kütahya Er Eğitim Taburu ve Mardin/
Mazıdağı ilçesinde yaptı. İmam Hatipliğe ilk olarak Selim, Karahamza
Köyünde bir buçuk yıl, Selim Cumhuriyet mah. Camii’nde bir buçuk
yıl, kazanmış olduğu daimi vekillik sınavından sonra Selim Yenice
Köyü’nde iki yıl görev yaptı.
2005 yılında Vekil olan İmam Hatip’ler kadrolu olarak atandılar.
Kadrosunu aldıktan sonra ilk görev yaptığı Karahamza Köyü’ne
tayinini istedi ve oraya atandı. Hâlen bu köyde görev yapmaktadır.
Şiir yazmaya ’95, ‘96 yıllarında başladı. Yayınlanmış “ İlk Cemre ”
“Selim’li Halk Şairlerimiz ve “ Selim’li Halk şairi Muhsin Söğüt’ün
hayatı ve sanatı” üzerine araştır” adlı kitapları ile yayınlanmaya
hazır “Kalbimin feryadı” ve “ Sessiz Çığlık ” adlı iki şiir kitabı
daha vardır. Ayrıca bitmiş olan “Müjdeci Makaleler -1- ” adında bir
makale kitabı da vardır.
Şiirleri çeşitli Gazetelerde yayınlandı. Yine Selim’li halk şairimiz
Muzaffer BOZ’un hayatı, sanatı ve şiirleri üzerine bir araştırma
yaparak şiirlerini “ Geçti Ömrüm” adlı bir kitap ta toplamıştır.
Şiirlerini genellikle kafiyeli ve hece veznine göre yazan Erdinç
TİP, serbest olarak da şiirler yazmıştır. Klasöründe yaklaşık olarak
250 şiir’i daha bulunmaktadır. Ayrıca Divan şiir’ini ve muhammes
şiirini de ustaca yazmaktadır. Şiirlerini www. Antoloji. Com
sitesinde yayınlamaktadır. Evli ve Şeyma Zelâl ile Muhammed Beşir
adında iki çocuğu vardır.
|
Geldim
Ey şahların şahı yüce yaradan
Gururu kibiri yıktım da geldim
N’olur perdeleri kaldır aradan
Gönlümde bir ateş yaktım da geldim
Uyandır ilahi derin rüyadan
Bitmez tükenmez hayalla hülyadan
El etek çekip de yalan dünyadan
Cahilden zalimden bıktım da geldim
Çıkıp derdim dedim Seyyid Nesim’e
Dedi umut kalmaz başka mevsime
Yeter deyip başkaldırdım nefsime
Bir şimşek misali çaktım da geldim
Seni arayan kul bıkmaz yorulmaz
Senden gelen hoştur hesap sorulmaz
Okuyup bilmeden sana varılmaz
Kurana sünnete baktım da geldim
Bu aşk Mevlana’nın bir öyküsüdür
Yunus’un çöllerde hu türküsüdür
Anladım ki yalan dünya süsüdür
Şan şöhreti atıp çıktım da geldim
Cennete götüren yol ki yolundur
Ey can orda geçen pulu bulundur
Erdinç Hoca günahkar bir kulundur
Adını gönlüme taktım da geldim
Bi Mırat
Aşkından sevdandan ıssız çöllere
Her şeyimi koyup çıktım bi mırat
Yıllarca kendimi garip hallere
Koyup sağa sola baktım bi mırat
Baktım aşkımız değildi bir heves
Her gün tükenmekte ömürle nefes
Hasret dolu mektuplarını son kez
Açıp ta okudum yaktım bi mırat
Yaktım bu gönlümü bilmem ne diye
Ömrümü ömrüne ettim hediye
Kimseler adını duymasın diye
Adını kalbime tıktım bi mırat
Tıktığım kalpte yanar aşk çerağı
Aşk hasreti yakın eder ırağı
Sabır vefayla ördüğümüz ağı
Bir coşkun su gibi yıktım bi mırat
Yıktım aşkı gittim gurbet eline
Acıları vurdum gönül teline
Saf berrak akan sevginin seline
Erdinç’im yıllarca aktım bi mırat |
|
Öldürür
Ey doktorlar ne derseniz deyiniz
Bilirim ki bu dert beni öldürür
Yüzlerce ilaçla merhem sürseniz
Bilirim ki bu dert beni öldürür
İşte zehir geldi bulaştı kana
Umudum kalmadı ilaç, dermana
Ağrılar, sızılar girdi bu cana
Bilirim ki bu dert beni öldürür
Gahi çok titrerim gahi eserim
Mevladan küsmem ne umut keserim
Raporlar yazıldı gördüm kanserim
Bilirim ki bu dert beni öldürür
Erdinç halin yazar yüce mevlaya
Şükür eyler, elin açar duaya
Ne tutarsız salın beni sılaya
Bilirim ki bu dert beni öldürür
Olmalı
Bu dünyaya bir kez gelen
Diken değil gül olmalı
Okuyup ilm irfan bilen
Hakkı diyen dil olmalı
El uzat bir kardeşine
Yardım eyle her işine
Gönül aşkın ateşine
Yanıp yanıp kül olmalı
Gönül dolar yasla gamla
Hasret eser deli samla
Arif insan damla damla
Dolup en son göl olmalı
Teri yere dökenlere
Feli kalpten sökenlere
Aşk çilesi çekenlere
Bütün dünya çöl olmalı
Erdinç Hoca naz eylemez
Amelini az eylemez
Şiir yazar saz eylemez
Saz da söz de bal olmalı
|