Gelse celalinden cefa
   Yahut cemalinden vefa
   İkisi de cana safa
   Senden hem ol hoş hem bu hoş

   Asıl adı Abdullah olan Eşrefoğlu Rumi'nin doğum yılı bilinmiyor. Babası Ahmet Eşref'in Mısır'dan geldiği ve bir Mısır'da kalan bir Türk ailesinin çocuğu olduğu sanılıyor.

   Eşrefoğlu Rumi, İznik medreselerinde öğrenim görmüş, öğrenimini bitirdikten sonra da yine İznik'te Çelebi Mehmet medresesinde müderris adayı olmuştur.

   Daha sonra Ankara'ya giderek Hacı Bayram-ı Veli'nin tekkesine girip kendini tasavvufa verdi. Hacı Bayram'ın kızı ile evlendi. Bir süre sonra Hacı Bayram tarafından Hama'ya gönderildi. Orada da tasavvufla uğraştı. Yetiştikten sonra Bursa'ya gelerek bir tekke kurdu ve Eşrefiyye tarikatını yaymaya başladı. 1470'te İznik'te öldü.

Yunus Emre yolunda yürüyen Eşrefoğlu, şiirlerinde temiz bir Türkçe kullanır.

          1

Aşıklar iki cihanda
Nefs muradın almayalar
Ağlayalar dün ü günü
Şad oluban gülmeyeler

İlm ü kemal terk edeler
Dostla ahdi berk edeler
Yüz tutup dosta gideler
Aldanuban kalmayalar

Sekiz uçmak bezeklerin
Hur u kusur u köşklerin
Arzedeler aşiklara
Her giz nazar kılmayalar

Aşıkların maşuk ile
Candan öte esrarını
Şol sır içinde sırrını
Feriştehler bilmeyeler

Aşıklar dost didarını
Kanda baksalar göreler
Musi'leyin münacata
Tur'u tayin etmeyeler

Tur ne hacet aşıklara
Çün her yerde maşuk bile
Daim münacat ideler
Bir dem ayru olmayalar

Vahdet-i sırfa erenler
Ol dost ile dost olanlar
Ol denizde gark olanlar
Ad u sana gelmeyeler

Eşrefoğlu Rumi'sin der
Aşk içinde mahvolagör
Ta ki sen de senlüğünden
Zerre ayar bulmayalar