ana sayfa
türkü sözleri
türkü notaları
türkü hikayeleri
gönül verenler
bağlama-nota
ozanlarımız
halk müziği
konser-tv
kitaplık
yazılar
sözlük
arşiv
linklerimiz
görüşleriniz
site içinde ara

Güncellemelerden haberdar olmak için
e-mail listemize üye olunuz. 

İsim: 
E-mail: 
            
      Mihneti
 Mihneti   

   Mihneti’yim değişmedim ne isem
   Kötülük bilmedim iyilik yasam
   Herkesi dost bilip fikrimi desem
   Sözüm batar ucu sivri biz olur

      1929’larda, yani Harf Devrimi günlerinde Şenkaya’nın Gaziler (Bardız) köyünde ot biçimi, orak zamanı doğan Vehbi Polat, Emekçinin Türküsü adlı kitabında kendisini şöyle anlattır.

"Azık çantasında bir ekmek, bir baş soğan, ya da bir yumurta ile mal-davar peşinde koşan tüm köylü çocukları gibi büyüdüm ben de. İlköğrenimimi köyümün ilkokulunda yaptım.Kars-Cilavuz Köy Enstitüsü’ ne girdim. 1948 yılında öğretmen oldum. 1958 yılına değin Karayazı ilçesinin köylerinde ve merkezde çalıştım. 1959 yılında askerlik görevimi tamamladığımda TOKAT'a bağlı Turhal ilçe merkezinde sürdürdüm öğretmenliğimi. 1965 yılında Tokat Merkez ilçeye bağlı Ortaköy ilkokulunda görevlendirildim. Dokuz yıl çalıştım bu köyde. Orta öğrenim çağına girmiş olan çocuklarım, kente taşınmamı gerektiriyordu. Bu nedenle verdiğim dilekçeler olumlu karşılanmıyordu. Bu nedenle 2 Aralık 1974 tarihinde emekliye ayrılmak zorunda kaldım."

1975 yılında Ankara’ya göç etti. Şiirleri bestelendi ve birçok ünlü sanatçı tarafından seslendirildi. 6 Ağustos 1993 tarihinde aramızdan ayrıldı...

Yayınlanmış eserleri:
71’in iniltisi 1974
Emekçinin Türküsü 1979
Acı Anılar
Atatürk’süz Olmuyor 1982
İnsanca 1989

Kaynak:
Denizhan Polat (Oğlu)


Ters Orantı

Yoksul halkı iki yana böldüler,
Biri sağda naçar, biri soldadır,
Ülke gelirini taksim ettiler,
Biri çıkarcıda, biri eldedir.

Şahin yuvasına kargalar dolmuş,
Gerçekler küllenmiş hep yalan olmuş,
Savaş yıllarından ağıtlar kalmış,
Biri yetimdedir, biri duldadır.

Kalkınma hamlesi planda, sözde,
Moda pak gelişti oğlan da,kızda,
Maksiler topukta, miniler dizde,
Biri ipektedir, biri şaldadır.

İnsanlık çekilmiş yerde kalmamış,
Muhabbet dediğin yarda kalmamış,
İtibar namusta, arda kalmamış,
Biri paradadır, biri maldadır.

Umut yoktur bu gidişin işinde,
Bütün bir yıl baharında kışında,
Millet bir çabada geçim derdinde,
Biri villasında, biri yoldadır.

Haşhaş ekimini men etmiş MİSTER,
Gel de bu köylüye sen bir iş göster,
Sağlam kalmak için bol gıda ister,
Biri aş bulamaz, biri baldadır.

Yalanmış bu dünya, yoksul neylesin (!)
Değmeyin ağalar gönül eğlesin,
MİHNETİ bir değil, iki söylesin,
Biri yürektedir, biri dildedir.
 

Dertleşme

Gel kardaşım seninle dertleşek
Bu yıl da bahara çıkabildin mi
Zati değirmende ölmüştü eşek
Bir koca ineğe bakabildiz mi

Çamaşır diyerek çul yıkamıştız
Edep yerizi de zor kapamıştız
Pencere delikti ot tıkamıştız
Cam alıp yerine takabildiz mi

Döndü bacı hem kör hem de dişsizdi
Ev işleri ayarsızdı başsızdı
Büyük oğlan boş gezerdi işsizdi
Bari çobanlığa sokabildiz mi

Bina vergisi de konmuş yapıza
Çocuk sekiz idi çıkmış dokuza
Mihneti gardaşım gelmiş kapıza
Dost diyip derdizi dökebildiz mi


Gücenme

Sana aziz milletimiz diyorlar
Ben sana koca dev dersem gücenme
Sülük gibi emeğini yiyorlar
Yedirme koca dev dersem gücenme

Aldandım yüzüne sırıtanlara
Karşına dikilip kırıtanlara
Yokluktan yokluğa sürütenlere
İnandım koca dev dersem gücenme

Nasırlı ellerin patlak patlaktır
Hele bir düşünsen derdin kat kattır
Bu böyle giderse işin berbattır
Dön geri koca dev dersem gücenme

Mihneti'yim bunca söylerim sana
Kulak ver sözüme gel inan bana
Çiğnetme hakkını çık şu meydana
Korkma be koca dev dersem gücenme

  İşlere Bak

Kredi-miredi kalkınma fonu
Yağmaya gidiyor bu işin sonu
Yoksulun kıçında kaldı bir donu
Hele gardaş gel de şu işlere bak

Komprador etekler burjuva iti
Memleketi sardı USA şirketi
Zibidi soyunun kanlandı biti
Hele gardaş gel de şu işlere bak

Atatürk düşmanı oldu yobazlar
Dağa kaldırıldı öğretmen kızlar
Mihneti kahrolur yüreği sızlar
Hele gardaş gel de şu işlere bak


Beni

Bazen deli eder eser başımda
Savurur çılgına döndürür beni
Sinsice bir zalim kırk beş yaşında
Sırıtır sinsice kandırır beni

Topladım derdimi sıraya dizdim
Çare bulamadım canımdan bezdim
Bir umut peşinde baş eğik gezdim
Aksilik yüklenir sindirir beni

Bunaldıkça dert dökerim kağıda
Yürek acısını belki dağıta
Susa susa öyküm döndü ağıda
Çoğalır efkarım yandırır beni

Tezvire uyanlar öylece sansın
Kolaydır kötülük yapanlar kansın
Mihneti’ye kahredenler utansın
Sabırla sebatım dindirir beni


Olur

Kırk yılın birinde iki laf etsem
Düşer dilden dile bir kem söz olur
Ömrümde bir tek gün murada yetsem
Geceler kısalır sabah tez olur

Şu evrenin baharında yazında
Gezemedim ovasında düzünde
Bir fidanım olsa dünya yüzünde
Gövermeden gazel düşer güz olur

İnsan gibi insanlığı boylasam
Hakkı hak sayarak doğru söylesem
Vatana hizmeti amaç eylesem
Bilinmez emeğim uçar toz olur

Mihneti’yim değişmedim ne isem
Kötülük bilmedim iyilik yasam
Herkesi dost bilip fikrimi desem
Sözüm batar ucu sivri biz olur
 



anasayfa l notalar l sözler l bağlama l hikayeler l gönül verenler
halk müziği l ozanlar l yazılar l kitaplık l konser-tv l linklerimiz l görüşleriniz

Herhangi bir konuda yazışmak için: turkuler@turkuler.com