Aşık Yetimi - Ozanlarımız

	ana sayfa türkü sözleri türkü notaları türkü hikayeleri gönül verenler bağlama-nota ozanlarımız halk müziği konser-tv kitaplık yazılar sözlük arşiv linklerimiz görüşleriniz site içinde ara Güncellemelerden haberdar olmak için e-mail listemize üye olunuz. İsim: E-mail:

Aşık Yetimi

Gittin garip koyup bizleri burda Bil ki bekleyenin var yollarını Büyük yolculuğa ne kaldı şurda Kesmesin ahrette nar yollarını Sensiz yaşamamda varım servetim Seninle doludur iliğim etim Dön sensiz kaldı bak Yetimi yetim Genişken eyleme dar yollarını
20 Nisan 1929 tarihinde Artvin'de doğdu. Asıl adı Mehmet Alptekin'dir. 5 yaşındayken babası, annesi ve iki kardeşi ölünce kardeşiyle birlikte amcasının yanında büyüdü. Ortaokulu bitirdikten sonra, Cılavuz Köy Enstitüsünde öğrenimini sürdürdü. Uzun yıllar değişik yerlerde öğretmenlik yaptı. Bu dönemde Erzurum'da yüksek öğrenimi tamamladı. Şiire ortaokul yıllarında başladı. Özellikle o dönemdeki öğretmeni Sami Nabi Özerdem'in etkisi ve yardımıyla kendini geliştirdi. Yetimi mahlasını kendi yaşamıyla özdeşleştirerek kullanmaya başladı. 1976 yılında emekli olup Bursa'ya yerleştikten sonra kendini tümüyle edebiyata veren Yetimi, geniş arşivi ve kütüphanesi aracılığıyla birçok araştırmacıya kaynak oldu. Değişik araştırmalarda aktarılan şiirlerinde hemen her konuyu işleyen ancak taşlamaları daha ağırlıkta olan Yetimi'nin yayına hazır "Geçmiş Zaman Olur ki", "Yosma (manzum oyun)", "Sana da Ders Var", "Alan Alır", "Eski Hamam Eski Tas", "Kendi Düşen Ağlamaz", "İçimden Geldiği Gibi 1", " İçimden Geldiği Gibi 2", "Atatürk'e Şiirlerim", adlı kitapları bulunmaktadır. Yetimi'nin bu araştırmada yeralan tüm şiirleri ilk kez yayımlanmaktadır.
Belli Değildir Mükemmel yaratık derler insana Gerçek mi bu tanı belli değildir Dünya denen iki kapılı hana Geliş gidiş anı belli değildir Bir acı gerçektir çokları bilmez En son giysimizdir birkaç metre bez Ak giyer her insan ömründe bir kez Onun da zamanı belli değildir Bugün yaşanırken bilinmez yarın Bir işe yaramaz ahrette varın Kayıp olur birgün taşın mezarın Derler adı sanı belli değildir Ömür geldi geçti yaş oldu yetmiş Kendi dişim değil ağzımdaki diş Yetimi'ye derler sen de bitmiş iş Nerde çıkar canı belli değildir Birgün Bilmediğin yere yalınız gitme Hasımlar çevreni sararlar birgün Hakkında söylenir çok şey işitme Namertler başını yararlar birgün Hırsını yenerken sabırlı da ol Ki selamet olsun tuttuğun her yol Her açılan ele atarsan bol bol Çok belini büker zararlar birgün Her ağlayanın gözyaşına bakma Kimseyi delilsiz ateşe yakma Yazdığın şiirde noksan bırakma Yetimi hatanı ararlar birgün Değişmem Dedim at sırtından aşk urbasını Dedi yadigardır çula değişmem Dedim ben alayım daha hasını Dedi bakir kızı dula değişmem Dedim başa gelse bela kazara Dedi mavi boncuk çare nazara Dedim kötü isem çıkar pazara Dedi şen şahımsın kula değişmem Dedim Yetimi'yle nasıldır aran Dedi o bu derdi başıma saran Dedim satar mısın olmasa paran Dedi bu cevheri pula değişmem Dostum Bakarsın ki etmiş pireyi deve Gözünde büyütüp olayı dostum Kendi ayık gelmez bir defa eve İçki diye almaz kolayı dostum Herkesçe bilinir gerçi geçmişi Pasta yerken ağrır kaplama dişi Bitirdiği yoktur tuttuğu işi Çünkü zora sokar kolayı dostum Savunduğu bütün fikirler hurda Varolması bile zarardır yurda Said-i Nursi'yi bol bol okur da Öcü gibi görür Zola'yı dostum Kokar diye eve sokmaz sucuğu Gavur işi diye giymez gocuğu Sözünü dinlemez eşi çocuğu Çok mutsuzdur bundan dolayı dostum Yetimi sen böyle kimi taşlarsın İğneli sözlerle yakar haşlarsın O bugünü mutsuz yaşasın varsın Yarın verir büyük molayı dostum Kalmadı Soy sopumdan öyle yıldı ki gözüm Huzurlu bir evim barkım kalmadı Ailem içinde geçmiyor sözüm Kocamış bir kurttan farkım kalmadı Yeni kuşağa bir başka hal oldu Tatlı söz güler yüz hep hayal oldu Yerim kapı dibi çorbam yal oldu İsteğimce dönen çarkım kalmadı Dostken düşman oldum kendi dölüme Kıyıyorlar bir an önce ölüme Serinlik bekleyen gönül gölüme Ümit su verecek arkım kalmadı Yiyip içtiğimden almaz oldum tat Çekilmez hal aldı bu tatlı hayat Hergün dert üstüne geliyor bir kat Efkar dağıtacak şarkım kalmadı Neylersin Yetimi geçti çağımız Yaşayan ölüye döndü sağımız Güle hasret bugün gülşen bağımız Mezarlıktan başka parkım kalmadı Kara Bahtım İçime girmiştir bir kurt misali Durmadan kemirir yer kara bahtım Nice çekeceğim bilmem bu hali Bırakmadı dizde fer kara bahtım Ne bahar gösterir bana ne de yaz Gam denizi oldum yine de der az Bin vurup bir sayar asla acımaz Döktürür alnımdan ter kara bahtım Estirdi başımdan çok sevda yeli Sevdim sevilmeden birçok güzeli Sonu bir güzele ederek deli Soktu yaşantıma şer kara bahtım Geçidi bilinmez bir ulu setti Senelerce beni kul köle etti Çektiğim dert mihnet canıma yetti Yine der murada er kara bahtım Yetimi'yim yeter ağlattın beni Bahar seli gibi çağlattın beni Yabandan yabana sen attın beni Çekemez bu yükü ser kara bahtım Yollarını Gittin garip koyup bizleri burda Bil ki bekleyenin var yollarını Büyük yolculuğa ne kaldı şurda Kesmesin ahrette nar yollarını Deme biteceği yok yolumuzun Yoldur biter nice olsa da uzun Sensiz hamur olmaz bulsam da tuz un Gecikip gözletme yar yollarını Bir gerçek sensizlik çaresiz bir dert Sevginin dilinden anlamaz her fert Mevsim sonbahardır havalar çok sert Dön artık tutmadan kar yollarını Sensiz yaşamamda varım servetim Seninle doludur iliğim etim Dön sensiz kaldı bak Yetimi yetim Genişken eyleme dar yollarını		Geç Dedim şükür gördüm gül yüzlüm seni Dedi gördün bari söz atma da geç Dedim özledin mi yar sen de beni Dedi söz içine söz katma da geç Dedim yar aşkından olmuşum şaşkın Dedi hiç sorma ki dert baştan aşkın Dedim ne olacak sonu bu aşkın Dedi ki kalbime köz atma da geç Dedim yüreğimi dağladı narın Dedi ki sevdin ya bu oldu karın Dedim şekerlenmiş al dudakların Dedi sana hayrı yok tatma da geç Dedim insaf et bu halime bak da Dedi ben neyledim suç varsa hakta Dedim yaşayamam senden uzakta Dedi şimdi bana hiç çatma da geç Dedim ki elinden çektiğim çoktur Dedi aşk denilen zehirli oktur Dedim ne olacak halim dur da dur Dedi kes Yetimi uzatma da geç Gurbet Ellerde Bitmez bir sevdayı sere Almışsın gurbet ellerde Karanlık düşüncelere Dalmışsın gurbet ellerde Aldanmışsın ya bir kere Üzülme artık boş yere Dertsiz başını dertlere Salmışsın gurbet ellerde Bak alnından akan tere Durmaz akar sanki dere Sen kendini yerden yere Çalmışsın gurbet ellerde Yetimi düştün dillere Tereciye satma tere Kurtuluş yok sen bir kere Kalmışsın gurbet ellerde Güvenme Ey fani birazcık dur beni dinle Giydiğin o süslü çula güvenme Hiçbiri mezara gelmez seninle Mala mülke para pula güvenme Boylu poslu güzel diye kandığın Aşkı ile gece gündüz yandığın Mutlu edecek yar budur sandığın Bekar olsun zengin dula güvenme Yetimi dokundun yine yarama Nefsine hakim ol bakma harama Yaratandan başka torpil arama Dayı diye hiçbir kula güvenme Güzelim Nedir bu büyüklük nedir bu çalım Kalmadı bu aşkın gizi güzelim Bu resmiyet bitsin sen ben olalım Kaldıralım bizi sizi güzelim Önünde diz çöküp yalvarıyorum Döktüğüm yaşlarla harç karıyorum Başımı koyacak yer arıyorum Özledim sıcak bir dizi güzelim Bu aşktır besleyen yaşamımızı Sanma ki gün gelir kesilir hızı Genci ihtiyarı gelini kızı Dilden düşürmesin bizi güzelim Elele kol kola gezip tozalım Bütün tuzakları tek tek bozalım Aşkın kitabını bile yazalım Kalpten silinmeden izi güzelim Hakkı Üç hak vardır kolay kolay ödenmez Ana hakkı baba hakkı kul hakkı Üç hak ise kor gibidir hiç yenmez Yetim hakkı yoksul hakkı dul hakkı Övünülmez bu dünyanın varıyla Yaşamalı helal malın karıyla Ahirette seni yakar narıyla Kazanılan haram para pul hakkı Bil Yetimi haksıza hak verilmez Sahibinden izinsiz gül derilmez Hak etmeden yüce hakka erilmez Durma sen de ara yorul bul hakkı Olmaz mı İçimde bir coşku elimde kalem Yazarım ders alan satan olmaz mı Okurun tepkisi bir başka alem Beğenen olur da çatan olmaz mı Yaşıyor bir doğa kanunu burda Aciz yem oluyor daima kurda Eğrilerden yüze çıkan olur da Doğrulardan dibe batan olmaz mı İyilik etsen de kemlik edene Zararı dokunur istersen dene Her sorun bağlansa tek bir nedene Bu biri binlere katan olmaz mı İnsansın ne kadar olsan bayağı Zamana uydurman gerek ayağı Dostlardan yememek için dayağı Geven gölgesinde yatan olmaz mı Öğrenmiş olsan da ilimi Çin'den Yararlı olanı seç al içinden Yobaz alim gibi ilimden dinden Bilgiççe palavra atan olmaz mı Bazen sevdiğine bile çatarsın Taş atan dostlara sen gül atarsın Yorulduğun yere çöküp yatarsın Yattığın bu mekan vatan olmaz mı Bırak yol sormayan biraz yorulsun Mevlayı belayı arayan bulsun Mükemmelim deme Yetimi kulsun Yazdıklarında hiç hatan olmaz mı Vefasız Kalbimde onulmaz bir yar açtın Bir türlü gitmiyor izi vefasız Neden beni böyle terkedip kaçtın Herkes kıskanırken bizi vefasız Elimde olmadan tutuldum sana Azıcık vefayı çok görme bana İnadı bırak gel artık imana Kalmadı bu aşkın gizi vefasız Önünde diz çöküp yalvarıyorum Gözümden yaş döküp yalvarıyorum Başımı koyacak yer arıyorum Özledim bir sıcak dizi vefasız

anasayfa l notalar l sözler l bağlama l hikayeler l gönül verenler
halk müziği l ozanlar l yazılar l kitaplık l konser-tv l linklerimiz l görüşleriniz

Herhangi bir konuda yazışmak için: turkuler@turkuler.com